Operacja przepukliny pępkowej metodą mayo

Przepukliny pępkowe występują u osób w każdym wieku, jednak u dzieci mają tendencję do samoistnego znikania. Inaczej jest niestety w przypadku osób dorosłych, u których raz powstała przepuklina nie cofnie się i trzeba usunąć ją operacyjnie. U osób, u których ingerencja chirurgiczna jest niemożliwa, stosuje się specjalny pas przepuklinowy.

Na czym polega operacja Mayo?

Operacja przepukliny pępkowej metodą klasyczną w uproszczeniu polega na wykonaniu nacięcia w obrębie struktur brzucha i cofnięciu zawartości worka przepuklinowego do jamy brzusznej. Zabieg zwykle kończy się prostym zszyciem rozciętych tkanek brzucha, jednak może być również wykonany zgodnie z tzw. metodą Mayo. Wówczas najpierw zaszyciu ulega otrzewna, a kolejne manewry dotyczą powięzi. Elementy tych struktur zostają na siebie nałożone dachówkowato, a następnie zakładane są szwy.

Operacja sposobem Mayo a nowoczesna chirurgia

W zamyśle autorów metody Mayo specjalny sposób zszycia tkanek miał zapewnić większą wytrzymałość i zmniejszyć ryzyko nawrotu przepukliny. W rzeczywistości jednak po zabiegu może dojść do ponownego pojawienia się dolegliwości, dlatego coraz większa liczba chirurgów wykonuje operacje z użyciem siatki. Wykonana ze specjalnego tworzywa, wzmacnia struktury brzucha i znacząco zmniejsza ryzyko ponownego pojawienia się przepukliny.

Co jeszcze warto wiedzieć o operacji przepukliny?

Podczas operacji sposobem Mayo stosuje się znieczulenie ogólne. Opuszczenie kliniki możliwe jest często tego samego dnia, czasami następuje to jednak później. Konieczność pozostania w szpitalu występuje głównie wtedy, gdy operowana przepuklina była duża. Okres rekonwalescencji trwa od dwóch do czterech tygodni, a po tym czasie operowany może już wrócić do trybu życia sprzed operacji, z pominięciem ciężkiego wysiłku fizycznego.

Wielu pacjentów, myślących o leczeniu operacyjnym przepukliny pępkowej, rozważa wybór pomiędzy zabiegiem metodą klasyczną, sposobem Mayo a operacją laparoskopową. Należy tutaj nadmienić, iż nie tylko koszty, preferencje chorego czy umiejętności chirurga odgrywają rolę w wyborze metody. U niektórych osób leczenie laparoskopowe jest przeciwwskazane. Taka sytuacja występuje m.in. wtedy, gdy pacjent przechodził już wcześniej zabiegi operacyjne w obrębie jamy brzusznej i istnieje ryzyko występowania zrostów w jej wnętrzu. Do innych stanów, w których metody klasyczne są preferowane, należą zaburzenia krzepliwości krwi.