Co to jest alloplastyka stawu barkowego?

Ingerencje w obrębie ludzkiego ciała związane są zarówno z aspektami estetycznymi, jak i zdrowotnymi. Do tej drugiej grupy należy alloplastyka stawu barkowego, czyli zabieg, który pozwala nie tylko opanować dręczące pacjenta dolegliwości bólowe w obrębie tego stawu, ale i poprawić jego poziom funkcjonowania.

Data publikacji
Czas czytania
2 min.

Staw barkowy (określany również mianem ramiennego) stworzony jest z połączenia kości ramiennej oraz łopatki. Zakres ruchów w obrębie tego połączenia jest niezwykle duży, obejmuje m.in. przywodzenie i odwodzenie kończyny górnej, a także unoszenie ku przodowi oraz ruchy obrotowe w kierunku na zewnątrz i do wewnątrz. 

Wraz z upływem czasu dochodzić może do zmian zwyrodnieniowych stawu barkowego, skutkujących choćby ograniczeniem ruchomości w jego obrębie. Podobna sytuacja może występować wtedy, kiedy elementy stawu podlegały wielokrotnym urazom. Wymienione stanowią tylko kilka sytuacji, w których przeprowadza się swego rodzaju wymianę elementów stawu barkowego.

Alloplastyka stawu barkowego: co to za zabieg?

"Allo" tłumaczy się jako "inny, obcy". Alloplastyka stawu barkowego jest procedurą, podczas której uszkodzone bądź też zdegenerowane elementy tego stawu podlegają wymianie na funkcjonalne, syntetyczne ich odpowiedniki. Zabieg alloplastyki stawu barkowego zapisał się w historii jako pierwsza procedura wykorzystania protezy w leczeniu chorób stawów. Prototypowy zabieg wykonano w 1892 roku, kiedy to implant zastosowany został u pacjenta z gruźlicą stawu barkowego. Współcześnie wymiana elementów wspominanego stawu wykonywana jest coraz częściej. Według informacji American Academy of Orthopaedic Surgeons, każdego roku procedura ta jest przeprowadzana u ponad 50 tysięcy obywateli Stanów Zjednoczonych.

Endoprotezoplastyka stawu barkowego może być częściowa lub całkowita. W przypadku pierwszej formy wymianie podlega tylko jedna część stawu, ta tworzona przez kość ramienną. Całkowita alloplastyka związana jest z kolei z tym, że leczeniu podlega zarówno wspomniany wcześniej element, jak i budowana przez łopatkę panewka stawu barkowego.

Opisywany zabieg wykonywany jest najczęściej w znieczuleniu ogólnym. Po uzyskaniu dostępu do struktur kostnych zdegenerowane tkanki są usuwane, a na ich miejsce wprowadzane są protezy. Jeżeli są one zbudowane z odpowiedniego materiału, który umożliwia wzrost tkanki kostnej wokół implantu, dodatkowe mocowanie nie jest konieczne. W przypadku innego rodzaju tworzyw, uzupełnieniem zabiegu może być zastosowanie specjalnego łącznika, określanego mianem cementu. Wykonanie procedury zajmuje około dwóch, trzech godzin.

Chorymi, u których alloplastyka stawu barkowego może być wskazana, są m.in. osoby:

  • z chorobą zwyrodnieniową tego stawu,
  • po wielokrotnych złamaniach dotyczących tej części kończyny górnej,
  • doświadczające ograniczenia ruchomości lub znacznych dolegliwości bólowych ze strony ramienia (których nie udaje się już opanować przy pomocy leków).

Samo przeprowadzenie wymiany uszkodzonych elementów stawu nie jest równoznaczne z zakończeniem leczenia pacjenta. Po zabiegu u pacjenta wdrażana jest rehabilitacja, która ma na celu zmaksymalizowanie jego rezultatów. Początkowo ćwiczenia bazują głównie na ruchach biernych - czyli takich, gdzie kończyną porusza fizjoterapeuta - co ma zapobiegać nadwyrężeniu stawu. Po alloplastyce stawu barkowego przez 2 do 4 tygodni u pacjentów stosowany jest temblak, po tym czasie możliwe staje się wykonywanie przez chorego operowaną kończyną takich czynności, jak jedzenie czy ubieranie się. Wraz z upływem czasu, przy przestrzeganiu zaleceń pozabiegowych, ruchomość w stawie barkowym ulega coraz większej poprawie.

Źródła: www.hopkinsmedicine.org; www.orthoinfo.aaos.org; www.webmd.com; www.healio.com

Inne przydatne linki


Komentarze (0)

Komentarze (0)

Akcja
Krok
odyl
Hej,
zaczekaj!
Masz szansę wygrać rower!
Zadbaj o zdrowie. Dołącz do akcji Krokodyl!
Endoprotezoplastyka stawu barkowego

Wybierz miasto, aby znaleźć placówkę

Wpisz zabieg, miejscowość, klinikę lub lekarza…