Operacja metodą Burcha (kolposuspensja) na nietrzymanie moczu

Nietrzymanie moczu to grupa schorzeń, które objawiają się mimowolnym wyciekiem moczu. Jedną z odmian dolegliwości stanowi postać wysiłkowa, w której krępujące objawy występują wskutek wykonywania czynności, które podnoszą ciśnienie w jamie brzusznej. Zaliczamy do nich m.in. kaszel, śmiech czy podnoszenie cięższych rzeczy.

Zapewne m.in. ze względu na skalę problemu, dostępnych jest wiele różnych technik leczenia nietrzymania moczu. Wyróżnia się opcje niezabiegowe (terapia bio-feedback, ćwiczenia mięśni Kegla), jak i procedury chirurgiczne, których jednym z wariantów jest operacja metodą Burcha.

Zdobądź voucher na wizytę antykoncepcyjną

Masz wątpliwości dotyczące

antykoncepcji?

Umów się na wizytę z voucherem -75 zł

Odbierz swój voucher

Co to jest operacja Burcha?

Operacja sposobem Burcha znana jest w świecie medycznym od 1961 roku. Oczywiście podlegała ona modyfikacjom, takim jak choćby wykonanie zabiegu laparoskopowo, do czego doszło w 1991 roku. Mimo upływu czasu technika nadal jest wykorzystywana i służy leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu.

Medycznym terminem, określającym cel omawianej techniki, jest kolposuspensja. W tym wypadku oznacza to podniesienie szyi pęcherza moczowego i umocowanie jej przy pomocy szwów do tzw. więzadła Coopera (określanego też jako więzadło biodrowo-grzebieniowe). Dokonanie takiej ingerencji ma na celu stabilizację położenia cewki moczowej, przez co możliwe jest nawet całkowite ustąpienie pojawiania się mimowolnych mikcji.

Na czym polega metoda Burcha?

Leczenie nietrzymania moczu metodą Burcha przeprowadzane jest w znieczuleniu ogólnym. Zabieg wykonuje się techniką klasyczną (otwartą) lub laparoskopowo, a dostęp do struktur znajdujących się w przestrzeni załonowej odbywa się poprzez jamę brzuszną. W trakcie zabiegu dochodzi do przytwierdzenia bocznych tkanek otaczających cewkę moczową do wcześniej wspomnianego więzadła przy pomocy niewchłanialnych szwów. Po przebyciu operacji Burcha pacjentka musi pozostać w szpitalu, a jeżeli będzie ona szybko dochodziła do siebie, powrót do domu możliwy będzie w ciągu od 1 do 3 dni po zabiegu. Okres rekonwalescencji jest różny i zależy od techniki wykonania procedury: w przypadku zabiegu laparoskopowego powrót do codziennych obowiązków możliwy jest w ciągu 1-2 tygodni, z kolei po operacji techniką otwartą urlop powinien trwać dłużej, bo od dwóch do czterech tygodni.

Skuteczność operacji sposobem Burcha

Efekty leczenia nietrzymania moczu metodą Burcha można ocenić jako stosunkowo zadowalające. Przytaczane przez portal emedicine.medscape.com wyniki badań informują, że przebycie operacji pozwalało uzyskać wyleczenie u 69-88% pacjentek. Skuteczność tej formy leczenia nietrzymania moczu oceniali także polscy lekarze. W pracy "Laparoskopowa kolposuspensja sposobem Burcha i operacja TVT w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet" specjaliści z Lublina informują, że po zabiegu ustąpienie dolegliwości odnotowano u 72,2% pacjentek. Na uwagę zasługuje jeszcze jeden wspominany przez autorów tej pracy fakt - powikłania po zabiegu były rzadkie - na 128 operowanych pacjentek pojawiły się one u 12 z nich.

Opracowano na podstawie: www.emedicine.medscape.com; www.webmd.com; www.libramed.pl; www.nhs.uk; Rechberger T., Skorupski P., Baranowski W., Adamiak A., Miturski R., Jakowicki J., Laparoskopowa kolposuspensja sposobem Burcha i operacja TVT w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet, Nowa Medycyna 3/2001, Borgis