Wirtualna kolonoskopia metodą tomografii komputerowej, nazywana w skrócie kolonografią TK to nowoczesna technika badania jelita grubego, polegająca na utworzenia jego trójwymiarowego obrazu za pomocą tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego.
Wirtualna kolonoskopia pozwala na obrazowanie całego jelita grubego - od odbytnicy do kątnicy oraz ocenę wewnętrznej powierzchni ścian jelit. Badanie to używane jest do zdiagnozowania zmian patologicznych i chorób jelita grubego jak polipy, uchyłkowość jelit, czy zmiany nowotworowe.
Wskazaniami do wykonania kolonografii TK są m.in.
- niepełna lub nieudana kolonoskopia z powodu zrostów, przewężeń, ciasnych zagięć
- pacjenci z przeciwwskazaniami do kolonoskopii (ostre zapalenie uchyłków i ostra faza zapalenia jelita)
- chorzy po świeżo przebytej radioterapii jamy brzusznej z ryzykiem perforacji
- badania przesiewowe nowotworów jelita grubego
Przygotowania i przebieg zabiegu
Badanie kolonoskopii TK wymaga identycznego przygotowania jak "klasyczna" kolonoskopia, polegająca na doodbytniczym wprowadzeniu wziernika wyposażonego w kamerę.
W ciągu 2-3 dni poprzedzających zabieg należy stosować dietę bezresztkową, czyli bez tłuszczu, płatków, warzyw, owoców i chleba. Można przyjmować produkty mięsne gotowane, ziemniaki, ryż, makaron. Nie należy spożywać gęstych soków i alkoholu. Dzień przed badaniem pacjent przyjmuje środki przeczyszczające (Gastrografin, Phospho-Laxative, Bisacodyl) w celu dokładnego oczyszczenia jelita grubego.
Bezpośrednio przed rozpoczęciem kolonografii TK podawane jest doodbytniczo powietrze w celu właściwego rozdęcia jelita grubego oraz dożylny środek kontrastowy – dlatego też niezbędny jest aktualny wynik poziomu keratyniny we krwi. Badanie wykonywane jest w ułożeniu na plecach oraz na brzuchu. Pacjent układany jest na ruchowym stole, na którym wjeżdża do środka tomografu (tzw. gantry).
Zaletami kolonografii TK są m.in.:
- krótki czas i dobra tolerancja badania przez pacjentów
- możliwość oceny całego jelita grubego z równoczesną oceną pozostałych narządów jamy brzusznej i miednicy małej
- ocena zmiany śródściennej i naciekania (niemożliwa w przypadku klasycznej kolonoskopii)
- wysokie bezpieczeństwo metody – mniejsze ryzyko perforacji niż w przypadku kolonoskopii klasycznej
- możliwość oceny stopania zaawansowania nowotworu i precyzyjnej lokalizacji zmian przed zabiegiem operacyjnym
Wadą jest natomiast brak możliwości pobrania wycinka do badania histopatologicznego i brak możliwości oceny koloru śluzówki jako wykładnika perfuzji (przepływu płynów ustrojowych przez tkankę). Dlatego w przypadku wykrycia nieprawidłowości, konieczne jest wykonanie klasycznej kolonoskopii.
-
3.4/5 (opinie 185)